نقد شعر رهی معیری از منظر روان شناسی لوشر

در آزمایش لوشر، رنگ به هشت گروه تقسیم می­شود و آن­چه در این آزمایش اهمیت می­یابد، اولویت در انتخاب یا طرد رنگ­هاست، زیرا لوشر این ویژگی را منبعث از شخصیت و اندیشۀ فرد می­داند. در نگرش­های ادبی نیز ترکیبات رنگی یکی از ارکان تصویرسازی هستند که شاعر با استفاده از آن­ها آثار خویش را خلق می­کند. طیف رنگی اشعار رهی نیز متأثر از این شگرد تصویرسازی است، چرا که رنگ در اشعار معیری، گاه در توصیفات عاشقانه یا نگرش­های عرفانی – اجتماعی، و گاه در ترکیب­های ادبی به­کار رفته است. این مقاله، با هدف بررسی ارزش هنری و روانی رنگ در اشعار رهی، می­کوشد تا ترکیبات رنگی اشعار وی را نشان دهد، چرا که بیش­تر رنگ­های رهی جنبۀ نمادین دارند و الگوهای رنگین در عناوین و ترکیبات او نیز به کار رفته­اند. رهی از رنگ هم در معنای اصلی و هم در معنای مجازی استفاده کرده است، اما آن­چه در این بررسی اهمیت می­یابد، این است که شگردهای رهی در خلق تصاویر رنگی تنها متأثر از شخصیت او نیست و عوامل هنری و ادبی نیز در خلق این تصاویر نقش به­سزایی داشته­اند.